Covid-19 bergen

Een onverwacht onvermijdelijk verhaal over wat had kunnen zijn maar niet geworden is en geworden is uit wat anders niet had kunnen zijn. Bergen in Dilbeek.

Het zoeken naar het sublieme en schone landschap is een zoektocht naar bergen. Bergen waar ik graag naartoe trek om in te wandelen en gewoon ‘in’ te zijn. Bergen die ik niet kan zien vanuit mijn raam en waar ik niet elke dag naartoe kan gaan. Bergen die ik nog wou bezoeken voor Mei 2020 maar waar ik niet kan geraken. Dus in week één van de lockdown in België ging ik wandelen op zoek naar de natuur in Dilbeek. Op zoek naar een berglandschap. En het was pas in week drie dat ik tot de ontdekking kwam dat er ook een soort van bergen bestaat in Dilbeek.

Ik kwam terecht op een plaats waar vrachtwagens hun aarde van wegenwerken verderop kwamen ‘dumpen’ en ze de aarde terug nodig hadden. Door de ophopingen van kleine bergen aarde besloot ik om tussen de hekken te kruipen en de bergen van dichterbij te bekijken. Van dichtbij leek het wel alsof ik omringd was door een hele boel bergen en met de nodige fantasie beklom ik een berg alsof ik er één in de dolomieten aan het beklimmen was. Alleen koste het mij veel minder moeite om de top te bereiken dan in Italië maar eens ik op de top van de berg stond had ik niet het prachtige uitzicht dat ik had verwacht. Dus ik klom snel terug naar beneden en ik voelde me onmiddellijk opnieuw omringd door bergen. Dat was de dag dat ik het heb losgelaten, dat ik niet meer zou kunnen reizen naar de bergen voor de komende maanden en dat ik tevreden moest zijn met wat ik in Dilbeek zou vinden. Het was het begin van een nieuwe wereld die openging, waar ik anders nooit in zou tewerk zijn gegaan.

Berglust 03, Covid-19 bergen, Covid-19, April 2020