Bamboe - dit schilderij is geboren uit een van de meest kwetsbare periodes van mijn leven, toen ik wanhopig op zoek was naar kracht die ik niet meer in mezelf kon vinden.

Ik herinner me hoe ik urenlang in het natuurgebied stond, starend naar de bamboestruiken die zelfs in de sterkste storm soepel meebogen zonder te breken. 

Elke verticale streek groen en geel die ik op het doek plaatste, was een gedachte om moed, een smeekbede om hun wijsheid in mezelf te vinden. Het ritme van mijn penseel werd mijn mantra op en neer zoals bamboe groeit, onophoudelijk naar het licht reikend. In die herhaling vond ik rust, in die structuur vond ik houvast toen mijn wereld instortte.

Maar het leven laat zich niet temmen daarom die onverwachte flitsen rood, die plotselinge textuurbreuken. Die zijn mijn pijn, mijn woede, mijn chaos. Toch zag ik hoe ze het werk niet vernieltigden, maar juist compleet maakten. Ze leerden me dat kwetsbaarheid en kracht geen tegenpolen zijn, maar dans partners.

Dit doek werd mijn therapie, mijn hergeboorte. Elke dag dat ik eraan werkte, voelde ik hoe ik sterker werd niet harder, maar flexibeler, zoals bamboe. Het werd mijn belofte aan mezelf: om door te buigen in plaats van te breken, om te groeien ondanks alles.

Voor mij vertegenwoordigt dit werk niet alleen doorzettingsvermogen het ís mijn doorzettingsvermogen, vastgelegd in verf en tranen en hoop.