Links of Rechts - dit werk greep me bij de keel tijdens de meest verlammende beslissing van mijn leven, toen ik letterlijk niet meer wist welke kant ik op moest en elke stap verkeerd voelde.

Ik herinner me hoe ik me voelde, verscheurd tussen twee werelden. Links, die gestructureerde, dat was de veilige keuze, het pad dat iedereen van me verwachtte. Elke laag die ik aanbracht voelde als een steen op mijn borst, zwaar van verantwoordelijkheid en voorspelbaarheid. Mijn penseel bewoog mechanisch, gedisciplineerd, zoals mijn leven zou zijn als ik die kant opging.

Maar rechts... oh, rechts explodeerde uit mijn hart als een schreeuw die te lang was onderdrukt. Dat vurige oranje, dat ongetemde geel, dat hartstochtelijke rood dat was alles wat ik wilde zijn maar niet durfde. Mijn hand beefde van angst en opwinding terwijl ik die kleuren op het doek gooide, roekeloos, vol verlangen. Die kant was mijn droom, mijn passie, het leven dat mijn ziel riep maar dat zo riskant voelde.

De blauwe tinten ertussen dat waren mijn tranen, mijn pogingen om rust te vinden in deze onmogelijke keuze. Ik werkte de verf zo dik op, alsof ik door fysieke aanwezigheid meer zekerheid kon creëren. Elk gespat, elke textuur was een moment van twijfel, van paniek, van hoop.

Terwijl ik schilderde, realiseerde ik me dat deze keuze me kapot maakte omdat beide kanten een stuk van mij waren, de voorzichtige en de wilde, de verantwoordelijke en de vrije. Het doek werd mijn spiegel, toonde me meedogenloos dat elke richting winst én verlies betekende.

Dit werk is mijn permanente herinnering aan dat kruispunt waar ik stond, trillend en bang en zo verschrikkelijk levend. Het veroordeelt me niet voor de keuze die ik maakte, het eert gewoon de moed die nodig was om überhaupt te kiezen.